Namna ya Kutambua na Kukuza Kipaji cha Mwanao -1
Kila mtoto ana kipaji. Ingawa ni
kweli kuwa watu wengi hawatambui vipaji vyao, hiyo hata hivyo, haimaanishi
hawana vipaji. Zipo sababu nyingi zinazofanya watu wasitambue vipaji vyao.
Kwanza, ni mfumo rasmi wa elimu unaotumia tafsiri finyu ya uwezo wa kiakili.
Shule, walimu, mitihani na mitaala
ya elimu kwa ujumla imetufanya tuamini kuwa usipokuwa na uwezo wa kuchambua
mambo fulani fulani, ukayakumbuka sawia na kuyaandika kama ulivyofundishwa,
basi wewe huna akili. Matokeo yake, watoto wetu wamepimwa kwa kigezo kimoja
kinachofanana. Kigezo chenyewe, kwa bahati mbaya, hakizingatii vipaji
mbalimbali walivyo navyo watoto.
Unapotathmini uwezo wa mtoto
mwenye kipaji cha kuchora, kwa mfano, kwa kutumia kigezo cha kukumbuka na kuchambua
nadharia fulani fulani huwezi kutenda haki. Na kwa sababu mwenye kipaji cha
uchoraji anajua uwezo wake hauna nafasi katika mfumo rasmi wa elimu,
analazimika kuachana na ndoto za kukuza uchoraji.
Sababu ya pili ni mtazamo kuwa
mafanikio katika maisha yanategemea bora wa vyeti tunavyotunukiwa kupitia mfumo
rasmi wa elimu. Kwamba, ikiwa huna uwezo unaotambuliwa na mitaala ya elimu basi
ni vigumu kwako kuwa na cheti kitakachokusaidia kupata mafanikio unayoyahitaji.
Ni dhahiri kuwa tunatamani
kujiweka katika nafasi nzuri ya kujipatia mafanikio. Kwa hiyo tunalazimika
kuweka msisitizo katika kukuza uwezo unaotambuliwa na kuheshimiwa na mfumo
rasmi wa elimu.
Hata hivyo, kisaikolojia mafanikio
ya mtu kwa kiasi kikubwa yanategemea namna anavyoweza kutumia kipaji chake
katika maisha halisi. Kwamba unapofanya kazi inayotumia kipaji chako, uwezekano
wako wa kufurahia kile kinachokuingizia kipato unakuwa mkubwa. Kufanikiwa ni zaidi ya kuwa na uhakika wa
kipato. Kufanikiwa ni pamoja na kufurahia kile unachokifanya.
Kwa sababu si rahisi kazi ya
kubaini na kukuza kipaji kufanywa na mtaala rasmi wa elimu kama tulivyosaili
kwa ufupi, mzazi anabeba wajibu mkubwa wa kufanya kazi hiyo muhimu kwa mafanikio ya
mwanae.
Makala haya yanalenga kuangazia
mambo yanayochangia kuibua kipaji cha mtoto; namna unavyoweza kukumsaidia kutambua
kipaji chake; kuweka mazingira ya kukuza kipaji cha mtoto na kukioanisha na
maarifa na ujuzi unaotolewa na mfumo rasmi wa elimu.
Maana ya kipaji
Kipaji ni uwezo wa pekee anaokuwa
nao mtoto unaomwezesha kufanya mambo ambayo kwa kawaida si watu wengi wanaweza
kuyafanya. Kwa mfano, mtoto anaweza kuwa mchoraji. Hahitaji mwalimu wa
kumfundishwa namna ya kutafsiri mawazo yake kuwa mchoro unaoleta maana; namna ya
kuweka vivuli vya mchoro kutengeneza umbo linaloeleweka.
Mtoto huyu hahitaji kuelekezwa namna
ya kupaka rangi kulingana na tafsiri ya mchoro wake. Mtoto huyu, katika
mazingira yasiyoelezeka, anapoweza kuonyesha uwezo mkubwa katika maeneo hayo,
tunasema anacho kipaji cha kuchora.
Kuwa na kipaji hakutoshi. Wakati
mwingine yanahitajika mazingira ya kukuza kipaji hicho. Kwa mfano, vipaji kama
kuimba, michezo, kuigiza ni rahisi kunaonekana bila jitihada kubwa. Lakini vipaji
hivyo, vinaweza visikue ikiwa havitakutana na mazingira yanayokuza uwezo huo.
Kadhalika, vipo vipaji
vinavyohitaji kuibuliwa kwa kuchochewa na mazingira fulani ili vionekane. Bila
mazingira hayo sisimushi, havionekani kwa wepesi. Kwa mfano, mwanao anaweza
kuwa na uwezo mkubwa wa kuwa mwandishi wa vitabu, lakini anahitaji mazingira
fulani yanayoweza kuwa kichocheo cha uwezo huo. Akiyakosa, anaweza kujikuta ni
Injinia au Daktari kwa sababu tu mazingira yamemlazimisha kuwa hivyo.
Kipaji kinarithiwa au kunajengwa?
Tunazaliwa na kipaji. Kama ambavyo
hatuchagui rangi ya ngozi, urefu wa mwili na wajihi tulionao, vivyo hivyo, na
vipaji ni zawadi tunayozaliwa nayo. Kwa mfano, wapo waliozaliwa na uwezo wa
kuimba. Lakini wapo ambao hata wangepata mafunzo ya aina gani, hawataweza
kuimba. Kuimba ni kipaji cha kuzaliwa.
Hata hivyo, kisaikolojia ipo nafasi
kubwa ya mazingira tunayokulia katika kututengeneza vile tulivyo, ikiwemo
vipaji tunavyokuwa navyo. Kama tulivyotangulia kudokeza, kipaji huibuliwa.
Kipaji hujengwa. Aina ya familia zinazotulea, aina ya taarifa tunazokutana nazo
tangu tukiwa wadogo, aina ya watu tunaotumia muda mwingi kuwa nao, vyote hivyo
kwa pamoja vina nafasi ya kujenga haiba tuliyonayo, ikiwamo kipaji.
Kwa mfano, mtoto aliyekulia katika
familia ya wanamuziki, anaona baba akicheza kinanda, akifanya mazoezi ya kuimba
ni rahisi kuwa mwanamuziki. Ni vigumu, hata hivyo, kujua amerithi uimbaji kwa
baba yake au ni mazingira yamemtengeneza kuwa mwimbaji.
Vivyo hivyo kwa mtoto aliyelelewa
na mama mwenye kawaida ya kusoma na kuandika vitabu. Anaweza kuwa mwepesi
kupenda kushika kalamu, karatasi na hata vitabu. Inawezekana hajarithi kipaji
cha kuandika kutoka kwa mzazi wake, lakini kule kufurahia kazi anayoifanya mama
yake, kukamvutia kuwa mwandishi na msomaji wa vitabu.
Mtazamo huu wa nafasi ya mazingira
katika kutengeneza vipaji vya watoto umefanyiwa utafiti wa kutosha katika nchi
zilizoendelea. Tafiti zinabainisha kuwa mtoto anapozungukwa na watu
anaowaheshimu, anaowapenda ni rahisi
kujaribu kuwa kama wao. Watu hao wanaweza kuwa mahali anapoishi, shuleni, kwenye vyombo vya habari
na kwingineko.
Kwa mfano, kama watu ambao mtoto
anavutiwa nao wanaonekana kutumia muda mwingi na vifaa vya teknolojia, mtoto
anaweza kuvutiwa kujaribu kufanya vivyo hivyo. Matokeo chanya ya jaribio lake,
yanakuwa hamasa ya kuendelea na kufanya. Katika mazingira haya, tunaweza
kusema, mtoto amekutana na mazingira yanayoibua uwezo ambayo huenda alikuwa
nao.
Maelezo hayo hayo yanaweza
kutumika kujua kwa nini mtoto anakuwa na kipaji cha ufundi, anapenda na kumudu mchezo
fulani, uigizaji, uchekeshaji, ubunifu, biashara na hata uongeaji mbele ya
hadhara.
Ndio kusema, mchanganyiko wa
matokeo ya vinasaba kutoka kwa wazazi, aina ya mazingira yanayomzunguka mtoto,
yanatengeneza uwezo, ujuzi au maarifa ambayo si kila mtu anaweza kuwa nayo
ndiyo yanayoitwa kipaji.
Inaendelea
Maoni
Chapisha Maoni