Tabia za Mtoto wa Miaka 0 – 3 Kimahusiano na Kihisia
Katika makala yaliyopita, tuliangalia
matukio muhimu ya kimakuzi katika maeneo mawili makubwa ya ukuaji wa mtoto nayo ni 1) kimwili na
2) kiakili. Katika sehemu hii ya pili, tunasaili ukuaji wa kimahusiano na kihisia
ili kutazama yabia zinazojitokeza pasipo kuathiriwa na malezi na haiba ya wazazi. Kwa lugha nyingine, haya ni matarajio ya mtoto yanayoendana na umri wake bila kuingiliwa na matarajio na yanayofanywa na mzazi kwake.
Tabia za kimahusiano
Tabia za kimahusiano
Kimahusiano, kwa ujumla tunaweza
kusema mtoto wa umri pungufu ya miaka mitatu hufurahia uwepo wa watu wengine
ingawa lengo ni kunufaika yeye. Hii ni kwa sababu kubwa mbili, 1) uwezo wake wa
kutambua wanachokihitaji na kukiona wengine bado ni mdogo, hivyo 2) anatumia
mahusiano kama njia ya kupata mahitaji yake. Ndio kusema tunapohusiana na mtoto
huyu, kihalisia twapaswa kufikiri zaidi anachokihitaji yeye kuliko matarajio
yetu kwake.
Tangu anapozaliwa, mtoto huonesha
shauku ya mawasiliano na watu wanaomnufaisha. Uhusiano wa kwanza unaanza na
mama yake kwa sababu ndiye anayemaliza njaa yake na ndiye anayemsikiliza zaidi
ya watu wengine. Upo ushahidi wa kiutafiti unaothibitisha kwamba watoto
huvutiwa zaidi na nyuso za watu kuliko vitu vingine. Maana yake ni kwamba
tunazaliwa na hitaji la kuhusiana na watu kuliko vitu.
Mpaka anapofikisha miezi sita,
mtoto huwa na uwezo wa kuhusiana na wanaomzunguka kwa kutabasamu, kucheka na
vitendo. Akiwa na miezi minne tu, kwa mfano, mtoto huwa na uwezo wa kumtofautisha
mama na watu wengine. Anaweza kucheka kama matokeo ya kuchekeshwa, kufurahishwa
au hata kuiga wanaocheka.
Kuanzia mwezi wa 12 na 18, huanza
kujitambua kwa kujitofautisha na wengine. Huelewa tofauti ya ‘mimi’ na ‘wewe’
na hunza kuitika akiitwa kwa jina lake. Anapojitazama kwenye kioo, hujigundua
na kufurahia anachokiona. Hapa ndipo anapojifunza kumiliki kwa kuelewa maana
halisi ya ‘yangu’, ‘vyangu’, ‘changu’. ‘mimi’ na ‘wewe’. Katika kipindi hiki, wazazi
huweza kushindwa kuelewa kwa nini mtoto anaweza kuwa mgumu kumpa mwenzake kile
alichonacho. Huu, hata hivyo, si uchoyo bali ni hatua ya kukua inayomsaidia
kujua kumiliki vile anavyojua ni vyake.
Kadhalika, katika umri huu hawezi
kucheza na watoto wengine kwa ushirikiano ingawa anaweza kucheza akiwa na
watoto wengine. Sababu ni kwamba bado ana ‘ubinafsi’ wa kuyaona mambo kwa
mtazamo wake mwenyewe na hawezi kuelewa mantiki ya kushirikiana na watu wengine.
Lakini hata hivyo, huanza kupata tabu kutengana na mama/mlezi wake na hutamani
kuambatana nae muda wote. Tunaambiwa ni shauri ya muunganiko wa karibu kabisa
wa kihisia na mama yake, muunganiko ambao ndio huwa msingi wa namna
anavyohusiana na watu wengine.
Anapotimiza miaka miwili, anakuwa
na uwezo wa kuanzisha michezo yake mwenyewe ingawa inabaki kuwa ile ile
isiyobadilika. Hana uwezo wa
kushirikiana vizuri na wenzake katika michezo isipokuwa kama mazingira
anayoishi yanamkutanisha na watoto wenzake. Kadhalika hana uwezo wa kusubiri na
akitaka kitu anakitaka dakika hiyo hiyo. Uwezo wa kucheza na wenzake huonekana
anapotimiza miaka mitatu na kwa ujumla ndipo huanza kuzoeana na watoto wengine
mbali na familia yake. Katika kipindi hiki, anaweza kuelekezwa jambo jepesi na
akalielewa.
Tabia za kihisia
Kimsingi, mahusiano yake na
wanaomzunguka yanategemea sana ukuaji wake wa hisia. Kadri anavyoweza kutambua na kumudu hisia zake
sambamba na kuzisoma
hisia za wengine ndivyo anavyokuwa na uwezo wa kuhusiana na watu wengine. Kwa
ujumla, katika kipindi cha miaka mitatu ya mwanzo, lugha kuu ya kuonesha hisia
zake ni kulia. Analia kusema ana njaa, ana maumivu, haridhiki, ameona kitu
kisicho cha kawaida na kadhalika. Hiyo ni kusema kwamba kulia si lazima kuwa na
maana ya uchungu na hasira bali namna bora zaidi ya kuwasiliana na
wanaomzunguka.
Tangu anapozaliwa, hisia zozote
anazokuwa nazo mtoto ni matokeo ya anachokifanya mama au mlezi wake wa karibu. Kwa mfano, katika mwaka wa kwanza, ingawa
mtoto huwa na uwezo wa asili wa kusoma hisia za wengine tangu anapozaliwa, bado
kutabasamu, kulia, wasiwasi, na hata kucheka hutegemea kwa kiasi kikubwa
mwitikio wa mzazi kwa mahitaji yake. Sababu ni kwamba bado mtoto huwa hana
uwezo wa kumudu hisia zake yeye mwenyewe pasipo msaada wa wengine.
Anapoelekea mwezi wa 18, mtoto
huanza kuelewa mahitaji ya wengine na kuanza kujaribu kuwapa wengine vile
anavyofikiri ni mali yake. Hata hivyo, hiyo hutegemea yale anayoyaona kwa
wanaomzunguka. Kwa sababu ya kushindwa kuelewa wengine wanataka nini, hupenda kuwa
huru na kujitegemea na ndio maana katika umri pungufu ya miaka miwili hawezi
bado kufuata maelekezo rasmi yanayotolewa na watu wazima ingawa ni kweli
anaanza kuelewa hisia zao.
Shauri ya shauku ya kutaka
kufanya mambo hushika kasi anapofikia mwaka wa pili. Anatamani kufanya
yanayofanywa na watu wazima wanaomzunguka.
Hukasirika sana hususani pale anaposhindwa kufanya anachotaka kukifanya.
Huanza kutumia lugha kama namna moja wapo ya kudhibiti hisia zake na hivyo
kulia-lia huanza kupungua. Lugha humpunguzia udhaifu wa kuwasiliana kwa kulia
zaidi.
Baada ya kutimiza miaka miwili,
mtoto huanza kuelewa matokeo ya tabia fulani fulani anazozifanya yeye au
wanazozifanya wengine, uwezo ambao huimarika anapoelekea mwaka wa watu. Mathalani,
huweza kuelewa kwa vipi alichokifanya kimemfanya mama akasirike au afurahi. Kinachomsaidia
kujua matokeo ya tabia yake ni matokeo. Kusifiwa, kuzawadiwa, kufurahiwa,
humaanisha kilichofanywa ni sahihi. Kukemewa, uso wa hasira, kunyimwa
anachokihitaji na adhabu nyingine zina maana ya kilichofanywa hakikuwa sahihi.
Hitaji lake kuu anapofikia miaka
mitatu ni kuwaridhisha wazazi wake ingawa lengo hasa ni kupata fursa ya
kusifiwa na kuonewa huruma. Katika kipindi hiki, kwa ujumla, mtoto huanza kuwa
na uwezo wa kujisikia aibu, fedheha na fahari kwa kupima mwitikio wa matarajio
ya wazazi na wengine kwa kile alichokifanya.
Katika kuhitimisha, tunaweza
kusema, mtoto wa umri wa kati ya siku moja na miaka mitatu, anao uwezo mkubwa
kama mtu mwingine yeyote ingawa uwezo huo unamsaidia kutambua mambo kwa namna
tofauti na watu wenye umri mkubwa. Kwa mfano, kama tulivyoona, katika umri wa
miaka mitatu, kiakili mtoto anafikiri kwa kutegemea anayoyaona kwenye mazingira
yake na hana uwezo mzuri wa kuelewa mambo ya kufikirika. Kihisia, anatumia
hisia zake kuwasiliana na wengine ingawa hajaweza kuzimudu bado. Hali hii
humfanya ashindwe kuelewa wengine wanafikiri nini na wanahisia gani.
Kimahusiano, watu wa maana ni wale wanaomnufaisha kwa namna yoyote ile iwe kwa
kumsifia, kumlinda na kadhalika.
Katika makala inayofuata,
tutajadili namna malezi ya mtoto huyu tuliyemwona hapa yanavyoweza kuathiri
haiba yake.
Inaendelea
nice article
JibuFuta